Wśród tablic upamiętniających zasłużonych lekarzy szpitala, dwie znajdują się w Zakładzie Radiologii. Poświęcone są dr. med. Wiktorowi Sucharskiemu i prof. dr. Zdzisławowi Boroniowi. Obydwaj odegrali ważna rolę w rozwoju radiologii nie tylko w szpitalu lecz również w całym regionie kujawsko – pomorskim.
Dr med. Wiktor Sucharski (1909 – 1979) urodził się w Cykowie koło Strzelna. W 1929 r. ukończył gimnazjum w Inowrocławiu. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Po otrzymaniu dyplomu w 1935 r. odbył obowiązkową, roczną praktykę w Poznaniu. Potem specjalizował się w radiologii w Szpitalu Miejskim (obecnie Szpital im. dr. A. Jurasza) w Bydgoszczy u dr. Antoniego Tomickiego w latach 1937 – 1939. W marcu 1939 r., już jako specjalista, został kierownikiem Zakładu Rentgenowskiego bydgoskiej Ubezpieczalni Społecznej. W czasie okupacji kilka miesięcy był lekarzem ogólnym w Gniewkowie. Wysiedlony schronił się u rodziny w powiecie nieszawskim. W latach 1942 – 1945 pracował jako lekarz ogólny w Radziejowie. W lutym 1945 wrócił do Bydgoszczy i objął stanowisko kierownika Zakładu Radiologii w Szpitalu Miejskim. W listopadzie 1945 uzyskał doktorat medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Od początku dbał o odpowiednie wyposażenie aparaturowe zakładu, które zapewniało poziom umożliwiający przeprowadzania wielu ważnych specjalistycznych badań. Dzięki wykazanemu sprytowi uratował w 1945 r. przedwojenne urządzenia, potraktowane przez wyzwolicieli jako rzekome mienie poniemieckie. Pozwoliło to potem na utworzenie przy zakładzie bardzo potrzebnego po wojnie oddziału rentgenoterapii, gdzie naświetlaniami leczono pacjentki z powodu chorób nowotworowych. Był dr Sucharski jednym z tych lekarzy, którzy odegrali wielką rolę w tworzeniu warunków gwarantujących poziom szpitala. Cieszył się wielkim autorytetem nie tylko wśród radiologów lecz również wśród klinicystów. W bydgoskiej filii Instytutu Doskonalenia Kadr Lekarskich szkolił na kursach lekarzy z całej Polski. Jako specjalista wojewódzki przyczynił się do zorganizowania pionu rentgenowskiego w całym regionie kujawsko pomorskim i obsadzenia większości szpitali przez radiologów. W ciągu 30 powojennych lat pracowitego życia zawodowej wykształcił liczne grono specjalistów. Była to doskonała szkoła ścisłego łączenia diagnostyki z wiedzą kliniczną.
Docent a od 1984 r. profesor Zdzisław Boroń urodził się w Skale k. Ojcowa. Ukończył Akademią Medyczną we Wrocławiu. Tam się specjalizował i habilitował, a w latach 1970 -1975 kierował Samodzielną Pracownią Radiologii Pediatrycznej w Instytucie Pediatrii. W naszym szpitalu objął kierownictwo dużego zakładu obsługującego całe województwo i wyposażanego na potrzeby przyszłej Akademii Medyczne. Umiał te możliwości wykorzystać. Zabiegał o nowoczesne wyposażenie aparaturowe. Obok radiologii konwencjonalnej powstało w tym czasie szereg pracowni specjalistycznych. Od 1976 tworzone były kolejno: pracownia angiograficzna, mammograficzna, radiologii stomatologicznej, ultrasonografii, endoskopii dróg żółciowych i trzustki. W 1992 r. otwarto, jedną z pierwszych w kraju, pracownię tomografii komputerowej, a w 1998 r. pracownię rezonansu magnetycznego. W ciągu kilku lat stworzone zostały w zakładzie i katedrze warunki dla optymalnej działalności usługowo – diagnostycznej i naukowo – dydaktycznej. W 1975 r. z inicjatywy prof. Z. Boronia powołany został Oddział Kujawsko – Pomorski Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego. Przyczynił się też do powołania Wydziału Elektroradiologii w bydgoskim Medycznym Studium Zawodowym, gdzie wykształcono prawie 500 techników. Był profesor też członkiem Europejskiego Towarzystwa radiologicznego, autorem lub współautorem ponad 100 prac publikowanych w wydawnictwach krajowych i zagranicznych.
Mieczysław Boguszyński