11 marca obchodzimy Światowy Dzień Nerek - Szpital Uniwersytecki im. A. Jurasza

Szukaj

W Polsce na choroby nerek cierpi około 4 miliony osób. Ile dokładnie – nie wiadomo, ponieważ nie przeprowadza się badań pozwalających na wczesne wykrycie nieprawidłowości w funkcjonowaniu tych narządów. Tegoroczny Światowy Dzień Nerek obchodzony jest pod hasłem: „Dobrego życia z chorobą nerek”. Zdiagnozowanie choroby nerek może być ogromnym wyzwaniem, zarówno dla pacjenta, jak i otaczających go osób. Jego diagnostyka i leczenie, szczególnie w zaawansowanych stadiach choroby nerek, ma poważny wpływ na życie pacjenta oraz jego bliskich. Niewydolność nerek może ograniczać  możliwość uczestniczenia w codziennych czynnościach, takich jak praca, podróże i kontakty towarzyskie, powodując jednocześnie wiele problematycznych skutków ubocznych – np. zmęczenie, ból, depresja, zaburzenia poznawcze, problemy żołądkowo-jelitowe i problemy ze snem. Obecnie leczenie chorób nerek ma na celu przedłużenie długości życia pacjentów poprzez zachowanie, przywrócenie lub zastąpienie funkcji nerek. To podejście ukierunkowane na chorobę może być nieodpowiednie, ponieważ nie odzwierciedla w zadowalający sposób priorytetów i wartości pacjentów. Osoby żyjące z chorobami nerek chcą przede wszystkim móc dobrze żyć, zachować swoją rolę i funkcjonowanie społeczne, zachowując jednocześnie pozory normalności i poczucie kontroli nad swoim zdrowiem i samopoczuciem. Często pacjenci nie są angażowani w zarządzanie i leczenie ich choroby. To z kolei prowadzi do tego, że pacjenci często postrzegają leczenie jako wymuszone, karne i poza ich kontrolą. Aby pacjenci byli bardziej zadowoleni, zaangażowani i konstruktywni w odniesieniu do swojego leczenia, a tym samym poprawili wyniki kliniczne, muszą mieć poczucie, że ich objawy są skutecznie kontrolowane i mieć wewnętrzną motywację, aby stać się aktywnymi uczestnikami leczenia. Zapewnienie uczestnictwa w życiu jest równie ważne zarówno dla pacjentów, jak i ich partnerów, w przeciwieństwie do poczucia wyczerpania i ograniczenia w obecnym podejściu do leczenia chorób nerek. Eksperci wskazują także na kilka dodatkowych postulatów. Pacjenci z PChN i członkowie ich rodzin lub inni partnerzy opieki powinni mieć możliwość osiągnięcia znaczących i ważnych dla nich wyników zdrowotnych i celów życiowych. Będzie to wymagało od pacjentów zrozumienia swojej roli, posiadania wiedzy niezbędnej do angażowania się z personelem medycznym we wspólne podejmowanie decyzji, a także rozwijania umiejętności i wsparcia w skutecznym samoleczeniu.

Ważne jest także wzmocnienie partnerstwa z pacjentami w zakresie opracowywania, wdrażania i oceny interwencji w zakresie praktyki i polityki, które umożliwiają pacjentom dobre życie. Musi to być wspierane przez spójną komunikację.

Pacjenci skorzystają także ze strategii wspierania pacjentów, wykorzystywania powiązań społecznych, budowania świadomości i wiedzy pacjentów oraz budowania pewności siebie i kontroli w dbaniu o swój stan zdrowia.

Leczenie objawów u pacjentów z chorobami nerek powinno bardziej zintegrowane i całościowe z chorobą nerek, wykraczające poza tradycyjne terapie nerek. Chodzi tu o skuteczne strategie identyfikowania i radzenia sobie z objawami, które powodują cierpienie, w tym ból, problemy ze snem, lęk, depresję, stres, słabość. Tu bardzo przydane zdaniem Fundacji światowego Dnia Nerek będą strategie edukacyjne i terapeutyczne w celu złagodzenia wyżej wymienionych objawów, aby pacjenci i ich partnerzy mogli mieć lepszą jakość życia.

Trzeba skupić się na pacjencie w badaniach, praktyce i polityce. Wzmocnienie pozycji pacjenta, partnerstwo i lepsza komunikacja, w połączeniu ze zmianą paradygmatu w kierunku podejścia do opieki opartego na mocnych stronach, mogą wzbudzić zaufanie i nadzieję u pacjentów, że mogą dobrze żyć z PChN.

Dializa jest zabiegiem umożliwiającym oczyszczenie krwi z toksycznych produktów przemiany materii, usunięcie nadmiaru wody z organizmu i wyrównanie zaburzeń jonowych krwi w sposób zbliżony do tego, w jaki czyni to nerka. W nefrologii stosuje się zabiegi dializacyjne u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek, którzy nie kwalifikują się do zabiegu przeszczepienia nerki, bądź oczekują na ten zabieg. Jest to zabieg podtrzymujący przy życiu.