Uroczystość wręczenia medali Gloria Medicinae odbyła się w piątek na Zamku Królewskim w Warszawie. Wśród wyróżnionych w tym roku tym medalem, nadawanym przez Polskie Towarzystwo Lekarskie znalazł się dr Mieczysław Boguszyński, wieloletni dyrektor Szpitala Uniwersyteckiego im. dr. A. Jurasza, wybitny lekarz humanista, wielki miłośnik historii medycyny oraz autor licznych publikacji o bydgoskich szpitalach. W czasie uroczystości, którą prowadził znany aktor Piotr Fronczewski medale wręczali przewodniczący kapituły medalu Gloria Medicinae, prof. Wojciech Noszczyk i sekretarz kapituły prof. Tadeusz Tołłoczko oraz prof. Jerzy Woy – Wojciechowski, prezes Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Medal Gloria Medicinae jest najwyższym wyróżnieniem nadawanym przez PTL. Kapituła nadaje go osobom wykazującym najwyższy szacunek dla zdrowia i życia ludzkiego, sumiennie i godnie wykonującym sztukę lekarską, podtrzymującym honor i tradycje stanu lekarskiego. Na awersie medalu widnieje wizerunek Józefa Strusia, nadwornego lekarza Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta, medyka europejskiej sławy, który zmarł na dżumę, którą zaraził się od biednych, którym niósł pomoc.
Mieczysław Boguszyński urodził się 16 grudnia 1930r. w Szubinie jako syn powstańca wielkopolskiego. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Wągrowcu podjął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku otrzymując w 1957 roku dyplom lekarza. Przez ponad 20 lat pracował w Szpitalu Powiatowym w Szubinie jako ordynator Oddziału Zakaźnego. Był również Powiatowym Inspektorem sanitarnym i zastępcą dyrektora ds. lecznictwa podstawowego w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym. W 1981 roku został dyrektorem Szpitala XXX-lecia, obecnie Szpitala Uniwersyteckiego nr 2 im. dr. J. Biziela w Bydgoszczy. W latach 1985-1999 był organizatorem i pierwszym dyrektorem Państwowego Szpitala Klinicznego im. dr. A. Jurasza w Bydgoszczy. Pasją życia Mieczysława Boguszyńskiego stało się opisywanie dziejów bydgoskiej służby zdrowia. Oddaje się jej z ogromnym poświęceniem. W trosce o prawdę historyczną penetruje archiwa, muzea, prywatne zbiory, prowadzi niezliczone konsultacje z historykami i lekarzami. Gromadzi dziesiątki dokumentów, w tym unikatowych listów, notatek i zdjęć. W oparciu o tak zebraną dokumentację opisuje historię bydgoskiej medycyny pięknym językiem.